Het bestuur #7: Bert Mulder

Wie zitten er in het bestuur van de Vereniging BPS? Wat is hun motivatie? Deze keer stelt Bert Mulder zich voor. Hij heeft een lange staat van dienst als leidinggevende in het basisonderwijs, op dit moment is hij met pensioen.

Achtergrond
“Van de 42 jaar dat ik in het onderwijs werkte, heb ik 40 jaar in het basisonderwijs gewerkt. De eerste vier jaar van mijn loopbaan was ik leraar op een lagere school. In die periode ben ik ook gestart met een MO-opleiding aardrijkskunde, vergelijkbaar met wat we tegenwoordig eerstegraads noemen. Dat leidde tot een verzoek van de Pedagogische Academie om daar leraar aardrijkskunde te worden voor havo 5 en de beroepsopleiding. Na twee jaar moest ik helaas plaats maken voor een bevoegde leerkracht, omdat ik mijn studie nog niet had afgerond.

Voor mij betekende dat terug naar de lagere school. Ik wilde les geven in de hoogste klassen. Oudere kinderen vind ik leuker, interessanter. Ik kan met die groep beter uit de voeten. In die tijd was je als leerkracht klas 6 ook meteen het hoofd der school. Zo ben ik in het directeurschap gerold. Volgens mij heeft die rol mij altijd goed gelegen, ik vind het mooi om andere in hun kracht te zetten, om te zorgen dat iedereen zich kan ontwikkelen, dat ze steeds op een iets hoger niveau gaan lesgeven. Dat heb ik nog steeds. Ik wil zorgen dat zaken zijn georganiseerd zodat anderen goed kunnen functioneren.

In mijn werk heb ik me heel veel bezig gehouden met kinderen aan de onderkant, die moeite hadden om te leren, om wat voor reden dan ook. Niet alleen op de scholen waar ik werkte maar ook binnen het samenwerkingsverband en als lid van toelatingscommissies voor speciaal onderwijs. Aan die kinderen werd de meeste aandacht besteed, aan hoogbegaafde leerlingen niet. Die komen er wel, dat was toen de opvatting.”

De Vereniging
“In 2010 ben ik met pensioen gegaan, in 2016 kwam het onderwerp hoogbegaafdheid op twee manieren op mijn pad. Een van mijn kleinkinderen is hoogbegaafd, hij liep daardoor vast op school. Daardoor ben ik me in het onderwerp gaan verdiepen. En mijn vrouw werkt op een BPschool, in de nieuwsbrief werd gevraagd om bestuursleden uit het primair onderwijs. Ik heb toen met Dick van Hennik gesproken, de toenmalig voorzitter. Hij vroeg me een bestuursvergadering bij te wonen en gaf me ook tips voor boeken en rapporten om me in te lezen. Ik ben bij scholen op bezoek geweest en heb bijscholing bij Novilo gedaan.

Ik denk dat het vermogen van leerkrachten om te differentiëren zowel naar boven als naar onder hetzelfde werkt. Natuurlijk is wat je vervolgens aanbiedt anders, maar het gaat erom dat je de vaardigheden en de kennis hebt om een kind te zien, zijn talenten en zijn uitdagingen. En dat je weet hoe je moet acteren. Dat zijn ook zaken die ik bij visitaties belangrijk vind. Hoe werkt herkennen en differentiëren op de school? Niet alleen bij de hb-docenten, maar ook de reguliere.

Wat ik een sterk punt van de Vereniging is dat scholen niet volgens een vast stramien hun onderwijs ‘moeten’ invullen. Iedere school heeft een eigen aanpak die bij de visie en cultuur van de school past.”

Bestuur
“Ik hoop dat we als vereniging meer naar buiten treden, zodat er meer basisscholen lid worden. Maar ook dat andere scholen kunnen profiteren van wat we als vereniging hebben geleerd over hb-onderwijs. En we kunnen een rol spelen in de overgang tussen primair en voortgezet onderwijs, zeker nu de regeling van OCW er is. Daarnaast hoop ik dat we in staat zijn om mindere ideeën te weerleggen, zoals de verlengde brugklas. Dat soort concepten hebben we al eerder gehad in Nederland, ik ben er geen voorstander van.”

Ideaal
“Een doorgaande lijn voor hb-leerlingen, op allerlei vlakken. En niet alleen primair – voortgezet onderwijs, maar ook naar en op het hoger onderwijs. Je ziet dat daar mensen op een gegeven moment de weg kwijt raken. Aan de andere kant zou het mooi zijn als we ook de voorschoolse opvang kunnen meenemen. Het gaat er uiteindelijk om dat we de drempels wegnemen en dat leerlingen zich ongestoord kunnen ontwikkelen.”